شناسایی رابطه بین فرایندهای مدیریت دانش با توانمندسازی کارکنان سازمان تأمین اجتماعی (مورد مطالعه: سازمان تأمین اجتماعی استان اردبیل)

تحقیق حاضر با هدف شناسایی رابطه بین فرایندهای مدیریت دانش با توانمندسازی کارکنان سازمان تأمین اجتماعی استان اردبیل انجام گرفته است. در حقیقت سوال اصلی و اساسی این تحقیق این است که: آیا بین فرایندهای مدیریت دانش و توانمندسازی کارکنان در سازمان تأمین اجتماعی استان اردبیل رابطه وجود دارد؟. به منظور بررسی این سوال به بررسی مولفه های مدیریت دانش بر اساس مدل لاوسون پرداخته شد. همچنین برای بررسی وضعیت توانمندسازی از مدل اسپریتزر استفاده شده است. پرسشنامه استاندارد این دو متغیر، فرایندهای مدیریت دانش و مولفه های آن به عنوان متغیر مستقل شامل 24 سوال و توانمندسازی به عنوان متغیر وابسته شامل 15 سوال می باشد. جهت آزمون روایی از روش اعتبار محتوا و از نظرات اساتید دانشگاه، استفاده شد. ضریب پایایی پرسشنامه ها 80/0 بدست آمد و چون آلفای کرونباخ پرسشنامه ها بیش از 7/0 بدست آمد، بنابراین هر دو پرسشنامه از پایایی لازم برخوردار بودند. آزمودنی ها 140 نفر از اعضای سازمان تأمین اجتماعی می باشند که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده?اند. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون چندگانه استفاده شده است. نتایج حاکی از این است که بین مدیریت دانش و توانمندسازی کارکنان سازمان تأمین اجتماعی استان اردبیل رابطه معنی داری وجود دارد. از بین مولفه های مدیریت دانش بیشترین تاثیرگذاری را بر روی توانمندسازی کارکنان، فرایند سازماندهی با تأثیرگذاری 90/44 درصد به خود اختصاص داده است. همچنین فرایند جذب دانش (اکتساب دانش) با تأثیرگذاری 50/37 درصدی در رتبه دوم و فرایند ذخیره و نگهداری دانش، فرایند دانش آفرینی (شناسایی دانش)، انتشار دانش و کاربرد و بهره گیری دانش به ترتیب با تأثیرگذاری 50/22، 60/10، 20/7 و 80/6 درصدی در رتبه های سوم و ششم قرار دارند.